Intelligentie

Bouwstenen van het Denken

Het denkproces omvat het vormen van nieuwe mentale representaties door aanpassingen aan te brengen in de beschikbare informatie afkomstig uit diverse bronnen, zoals de zintuigen, emoties en het geheugen (Anderson, 2005). Binnen dit denkproces spelen natuurlijke en kunstmatige concepten een essentiële rol (Margolis, 1987). Deze concepten zijn groeperingen van objecten of ideeën met gemeenschappelijke kenmerken (Murphy, 2002). Concepten worden vaak hiërarchisch georganiseerd, variërend van algemeen naar specifiek, en de manier waarop ze worden gestructureerd kan variëren tussen verschillende culturen (Nisbett, Peng, Choi, & Norenzayan, 2001). Naast concepten zijn er andere psychologische structuren die het denken beïnvloeden, zoals schema's, scripts en visuele representaties, zoals cognitieve kaarten (Anderson & Bower, 1973). Onze schema's en scripts worden beïnvloed door cultuur (Markus & Kitayama, 1991).

Deze afbeelding laat een voorbeeld zien van hiërarchie georganiseerde structuur van concepten.

Bouwstenen van Intelligentie

Intelligentie kan worden gezien als een combinatie van vaardigheden, met verschillende theorieën die de aard van intelligentie beschrijven. Spearman introduceerde de g-factor als een algemene factor in intelligentie. Cattell onderscheidde vloeibare en gekristalliseerde intelligentie. Moderne psychologen beschouwen intelligentie als een combinatie van vaardigheden, zoals Sternbergs triarchische theorie van analytische, experimentele en praktische intelligentie en Gardners theorie van meervoudige intelligentie met acht vormen van intelligentie. Crossculturele psychologie benadrukt dat intelligentie verschillend kan worden gedefinieerd in diverse culturen, en het gebruik van psychologische tests kan zelfvervullende voorspellingen beïnvloeden (Gardner, 1983; Sternberg, 1985; Spearman, 1904; Cattell, 1963).

Meten van Intelligentie

Het meten van intelligentie gebeurt vaak met behulp van IQ-tests, waarbij individuen worden beoordeeld op hun cognitieve vaardigheden in vergelijking met hun leeftijdsgenoten. Deze tests resulteren in numerieke scores die de prestatie van een persoon weerspiegelen en normaal verdeeld zijn in de bevolking. Het concept van mentale leeftijd, geïntroduceerd door Alfred Binet, speelt hierbij een rol en verwijst naar het cognitieve niveau van een persoon in vergelijking met hun leeftijdsgenoten. IQ-tests zijn nuttig voor het identificeren van verstandelijke beperkingen (lagere scores) en hoogbegaafdheid (hogere scores). De variabiliteit in IQ-scores benadrukt dat intelligentie natuurlijke variatie vertoont en dat IQ-tests als meetinstrumenten nuttig zijn maar in context moeten worden geëvalueerd, zonder de enige maatstaf voor intelligentie te zijn.

Deze afbeelding van sineadaharold.com laat ons de normale verdeling van IQ zien.