Classificatie en Diagnostiek

DSM-5 - Intro to Psychology(Engelstalig)

Classificatie

Classificatie verwijst naar het ordenen en categoriseren van psychische stoornissen op basis van gemeenschappelijke kenmerken, symptomen en gedragspatronen. Diagnostiek, aan de andere kant, omvat het identificeren en benoemen van specifieke stoornissen bij een individu. Beide concepten spelen een cruciale rol in het begrijpen en behandelen van psychische problemen bij kinderen en jeugdigen.

In de psychiatrie wordt veelal gebruikgemaakt van de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition) als leidraad voor classificatie. DSM-5 biedt een gestandaardiseerd systeem om psychische stoornissen te categoriseren en diagnosticeren, waardoor consistentie en vergelijkbaarheid in de klinische praktijk worden bevorderd.

Het categoriseren van psychische stoornissen heeft echter enkele nadelen. Het kan leiden tot stereotypering, stigmatisering en het onvoldoende vastleggen van de unieke kenmerken van een individu. DSM-5 houdt rekening met deze complexiteit door stoornissen als spectraal voor te stellen, waarbij de mate van aanwezigheid kan variëren van mild tot ernstig.

Doe het zelf: Classificatie-opdracht

Hieronder vind je een tabel met enkele stoornissen uit de DSM-5. Lees de casus van Lisa, een 10-jarig meisje, en probeer op basis van haar symptomen de juiste classificatie toe te passen. Gebruik daarbij de DSM-5 codes.

Stoornis Kenmerken
ADHD - Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit
  • Moeite met aandacht vasthouden
  • Hyperactiviteit en impulsiviteit
  • Onrust tijdens activiteiten
Oppositioneel-Opstandige Gedragsstoornis (ODD)
  • Frequent en aanhoudend boos of geïrriteerd
  • Tegendraads gedrag en verzet tegen autoriteit
  • Argumenteert vaak met volwassenen
Autismespectrumstoornis (ASS)
  • Problemen met sociale interacties
  • Beperkte interesses en repetitieve gedragspatronen
  • Moeite met veranderingen in routines

Casus: Lisa, 10 jaar

Lisa, een 10-jarig meisje, vertoont al geruime tijd moeilijkheden op school en in haar sociale leven. Haar ouders maken zich zorgen omdat ze vaak woede-uitbarstingen heeft, impulsief is en problemen heeft met het onderhouden van vriendschappen. Deze zorgen zijn niet nieuw; volgens haar ouders zijn deze symptomen al aanwezig sinds haar kleutertijd.

Op school lijkt Lisa moeite te hebben met het bijhouden van haar taken en instructies, wat haar academische prestaties beïnvloedt. Haar leerkrachten merken op dat ze vaak onrustig is tijdens activiteiten en moeite heeft met luisteren naar instructies. De woede-uitbarstingen lijken willekeurig en bemoeilijken haar interacties met klasgenoten.

Welke DSM-5 classificatie zou het meest passend zijn voor Lisa op basis van de beschreven symptomen?

Kijk onder aan de pagina om het antwoord te zien

Diagnostiek

Diagnostiek omvat een diepgaande evaluatie van een individu om specifieke psychische stoornissen te identificeren. Hierbij worden verschillende diagnostische methoden toegepast, waaronder het diagnostische gesprek, observeren, psychodiagnostiek en lichamelijk onderzoek.

Classificatie Diagnostiek
Wat? (Herkenning van wat er aan de hand is) Hoe? (Wat zijn de oorzaken)
Algemene kennis Specifieke kennis
Beschrijvend Verklarend
Snel op te stellen Kost veel tijd om op te stellen
Geeft een beetje richting aan hulpverleners Geeft veel ricthing aan hulpverleners

Betrouwbaarheid van classificatie en diagnostiek verwijst naar de consistentie van resultaten bij herhaalde metingen. Een betrouwbare classificatie is reproduceerbaar en leidt tot vergelijkbare resultaten bij verschillende beoordelaars. Validiteit daarentegen verwijst naar de nauwkeurigheid en geldigheid van de classificatie of diagnose, waarbij het instrument meet wat het beoogt te meten.

Diagnostische Methoden binnen de Psychiatrie voor Jeugdigen

Bij het vaststellen van psychische stoornissen bij jeugdigen worden verschillende diagnostische methoden toegepast. Elk van deze methoden draagt bij aan een grondige evaluatie van het individu en helpt bij het verkrijgen van een uitgebreid begrip van hun mentale gezondheid.

  1. Diagnostisch Gesprek

    Het diagnostisch gesprek omvat een diepgaande interactie tussen de professional en het individu. Tijdens dit gesprek worden de geschiedenis, symptomen, en eventuele traumatische ervaringen besproken. Het biedt inzicht in het emotionele welzijn en de context van de jeugdige.

  2. Observeren

    Observatie richt zich op het waarnemen van het gedrag van de jeugdige in verschillende situaties. Door observatie kunnen specifieke gedragspatronen, reacties op stressoren en sociale interacties worden geanalyseerd, wat waardevolle informatie oplevert voor de diagnose.

  3. Psychodiagnostiek

    Psychodiagnostiek omvat het gebruik van gestandaardiseerde tests en instrumenten om cognitieve, emotionele en gedragsmatige aspecten te meten. Dit kan onder meer intelligentietests, persoonlijkheidsvragenlijsten en aandachts- en concentratietests omvatten.

  4. Lichamelijk Onderzoek

    Hoewel psychische stoornissen voornamelijk betrekking hebben op mentale processen, kan een lichamelijk onderzoek nodig zijn om eventuele fysieke oorzaken van symptomen uit te sluiten. Het kan bijvoorbeeld bloedonderzoek omvatten om mogelijke medische oorzaken te identificeren.

Het samenvoegen van informatie uit deze verschillende diagnostische methoden biedt een holistisch beeld van de jeugdige en vergroot de nauwkeurigheid van de uiteindelijke diagnose.

Epidemiologie

Epidemiologie in de psychiatrie richt zich op het bestuderen van de frequentie, verdeling en oorzaken van psychische stoornissen. Specifiek bij jeugdigen biedt het inzicht in de prevalentie en factoren die bijdragen aan het ontstaan en voortduren van stoornissen. Door patronen en trends te identificeren, helpt epidemiologie bij het ontwikkelen van doelgerichte interventies en strategieën voor preventie en behandeling.

Casus: Classificatie-opdracht - Antwoord

Op basis van de beschreven symptomen lijkt Lisa te voldoen aan de criteria voor ADHD (Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit) volgens de DSM-5. De DSM-5 code voor ADHD is 314.01.

Het is belangrijk om op te merken dat een formele diagnose en classificatie alleen door een gekwalificeerde professional kan worden gesteld na een grondige beoordeling.